Türkiye Büyük Millet Meclisinin açılışının 100. yıl dönümündeyiz. Milletimizin ve çocuklarımızın bayramını tebrik ediyorum. Milli mücadele şehitlerimize, ebediyete intikal eden devlet büyüklerimize minnetle rahmet diliyorum.
Yeni Şafak Yazarı Ahmet Ünlü, bundan bir ay kadar önce köşesinde ‘Kamu Yönetiminde Değerli Yalnızlık’ başlığı ile bir yazı yayınladı. Bu yazıya o gün dile getirdiğim eleştirilerin köşe yazısına dönüşmesi kolay olmadı.
Ahmet Ünlü, kamuda haksızlık karşısında yılmaz mücahitlik yapan bir kesimden bahsediyor. Bir kısım değersiz paralara karşı bu Ebuzer nitelikli kişilerin değerli para olduğunu belirtiyor. Amirlerle çatışma içinde geçen mücadeleye sayın Ünlü değerli yalnızlık demeyi uygun görüyor.
Kendisine yöneticilik yasaklanan Ebuzer (ra) yöneticiler için örneklik teşkil etmez. Bunun ısrarla yöneticilere örnek gösterilmesi, Ebuzer (ra)'ın sanki Hz. Osman'dan daha üstün ve doğru olduğu sabitmiş gibi savunulması, yönetimle ilgili fikir ve uygulamaları yüzünden sahabenin büyükleri, aşere-i mübeşşere tarafından bile yalnızlığa itilen sahabenin sanki doğru yapmış gibi örnek gösterilmesi kabul edilemez.
Ahmet Ünlü'nün savunduğu değerli yalnızlığın değeri yoktur. Müslüman yöneticiler akıllıdır, bildiği doğruları savunurken bile kelimeleri dikkatli seçer, kırıcı olmaz, Ebuzer (r.a.) gibi bodoslama dalmaz. Allah'ın Musa (as)'a Firavun'a karşı nazik ol dediği sabitken, Müslüman yöneticileri kıyasıya eleştirmenin Müslümanca bir davranış olmadığını her Müslüman bilmelidir...
Kamuda yöneticiler için en önemli örnek Hz. Peygamberdir. Onun arkasından Hz. Ebubekir, Hz. Ömer, Hz. Osman ve Hz. Ali gelir. Hz. Ebuzer ise diğer sahabelerin yanında yöneticilikte sonlarda yer alır. Hatta kendisine yöneticilik yasaklandığı için yöneticiler için kesinlikle örneklik teşkil etmez.
Ebuzer (r.a.)’ın Halifeler ve yöneticilikte çok başarılı olmuş sahabeler varken yöneticiler için öne çıkarılması onun değerli yalnızlığını değersiz hale getirir.
Müslüman yöneticiler yalnız değildir, yalnız olamaz. Onların idealindeki şey toplum yararına, insanların faydasına ise bu ideale diğer insanları da paydaş yapıp ideali gerçekleştirmelidirler.
Yöneticilerin hataları, yanlışları olabilir. Hatta yöneticiler son derece vizyonsuz da olabilir. Günübirlik sorunlarla boğuşup başında bulunduğu kuruma vizyon katamayan yönetici modelini her yerde görüyoruz, göreceğiz. Bu yöneticilerin başarısız olmasını ister gibi, vizyonsuzlukta takılıp kalmasını ister gibi, onların hatalarına karşı sanki firavuna karşı geliyormuş davranmak abartılı olmaz mı?
Devletin kurumlarında suça bulaşmış, yolsuzluğa bulaşmış yöneticilere karşı adli mekanizmaları harekete geçirmek her vatandaşın görevidir. Elinde bulunan yetkiyi kötüye kullananlara karşı iki satırlık şikâyet dilekçesini bile veremeyen adamların Ebuzerliğe soyunması abesle iştigaldir.
Haksızlık ve hukuksuzluk durumlarında sanki devletin mekanizmaları felç olmuş gibi efelik taslamanın adına Ebuzerlik deyip kimse kendini temize çıkarmasın. Hiçbir şey yapamıyorsan, mahkeme yolları açık, hukuk herkesin hakkını koruyor.
Ebuzer (r.a.)’in adını vererek kamu yönetim sistemini eleştirmenin Müslümanca bir yanı yoktur. Çünkü Ebuzer (r.a.)’ın kendisi kamu yöneticiliğinden menedilmiş bir sahabedir.
Bizim için en büyük örnek Hz. Peygamber ve dört halifedir. Dört halifenin yöneticilik konusundaki örnekliğini ortaya koymadan doğrudan Ebuzer (r.a.) örneğini ve söylemini kullanmanın kimseye faydası yoktur. Hatta bu Müslümanlara uzun vadede zarar verecek bir söylemdir. Çünkü Hz. Ömer’in (r.a.) sokak sokak dolaşarak ortaya koyduğu fedakarlığın örneği Ebuzer’de (r.a.) yoktur. Çünkü Zekat vermeyenlere karşı Hz. Ebubekir’in (r.a.) kararlılığı hiçbir sahabede yoktur.
Ebuzer (r.a.) tarafında eleştirilirken Hz. Osman’a en büyük desteği veren Hz. Ali’dir ((r.a.). Hz. Ali’nin (r.a.) kendisinden önceki halifelere verdiği desteğin kendisi bile bizim için büyük devlet adamlığı örneğidir.
Ortada Hz. Ali (r.a.) gibi büyük devlet adamı varken, Ebuzer (r.a.) gibi hiçbir devlet tecrübesi olmayan kişinin devlet adamlarına, yöneticilere örnek gösterilmesi büyük tezattır.